خزر

مفصل ران مصنوعی و استخوان ران که به عنوان پروتز هیپ نیز شناخته می شود، وسیله ای است که جایگزین مفصل آسیب دیده ران می شود. درمان قطعی مفصل ران آسیب دیده، برداشتن آن از بدن و جایگزینی آن با مفصل مصنوعی است.

در این مقاله با نحوه ساخت مفصل ران و استخوان ران مصنوعی و از چه قسمت هایی آشنا می شوید و با انواع مفاصل ران مصنوعی آشنا می شوید.

با جنسیت قسمت های مختلف مفصل ران مصنوعی آشنا خواهید شد و نحوه قرارگیری این مفصل مصنوعی در لگن را خواهید آموخت.

مفصل ران مصنوعی چیست و چگونه کار می کند؟

ما می گوییم که از مفصل ران مصنوعی برای جایگزینی مفصل ران طبیعی آسیب دیده استفاده می شود. مفصل ران که به آن مفصل ران نیز می گویند توپی و حفره ای است، یعنی سر آن مانند توپ یا توپی است که داخل کاسه ای به نام استابولوم فرو می رود و باسن یا لگن را تشکیل می دهد. برای تعویض مفصل لگن با دکتر مهرداد منصوری تماس بگیرید.

مفصل ران مصنوعی از این ساختار تقلید می کند و از دو جزء اصلی تشکیل شده است: توپ و سوکت.

امروزه انواع مختلفی از باسن مصنوعی وجود دارد و پزشک ارتوپد با توجه به عوامل مختلفی از جمله سن بیمار، کیفیت استخوان، میزان فعالیت بیمار و عوامل دیگر، مناسب ترین نوع را برای بیمار انتخاب می کند. .

در زبان فارسی از هیپ مصنوعی و مصنوعی به عنوان معادل استفاده می شود.

به آرتروپلاستی مفصل ران، آرتروپلاستی هیپ نیز گفته می شود. مفصل ران مصنوعی درد ناشی از نارسایی مفصل را از بین می برد و می تواند به طور قابل توجهی توانایی بیمار را برای انجام فعالیت های بدنی بهبود بخشد.

مفصل ران مصنوعی می تواند نحوه حرکت مفصل ران را بهبود بخشد و به طور عمده کوتاهی پای بیمار را جبران کند.

در چه مواردی از مفصل ران مصنوعی استفاده می شود؟

تقریباً به هر دلیلی که مفصل ران و ران از بین رفته باشد، می توان آن را با مفصل ران مصنوعی جایگزین کرد. مفصل ران به دلایل مختلفی ممکن است خراب شود که شایع ترین آنها عبارتند از:

آرتروز و سایش مفاصل

نکروز یا سیاه شدن سر استخوان ران

بد جوش خوردن شکستگی استابولوم

عفونت لگن

ناهنجاری های مادرزادی مفصل ران در ناحیه ران، مانند دیسپلازی استابولوم.

بنابراین زمانی که مفاصل در مراحل پایانی این بیماری ها آسیب جبران ناپذیری می بینند، مفصل آسیب دیده باید با مفصل مصنوعی یا تعویض مفصل ران جایگزین شود.

مفصل ران مصنوعی چیست؟

پروتز مفصل ران یا استخوان ران از اجزای متعددی تشکیل شده است که جراح ارتوپد آن ها را در طول جراحی جمع می کند، می چسباند و داخل استخوان لگن قرار می دهد.

هر یک از این اجزا به طور جداگانه در حین جراحی در اندازه مناسب توسط بیمار انتخاب شده و سپس در محل مناسب به استخوان بیمار متصل و متصل می شود.

مفصل ران مصنوعی از دو جزء اصلی تشکیل شده است. جزء هیپ به عنوان جزء استابولوم و بخشی از استخوان ران نیز به عنوان جزء استخوان ران شناخته می شود.

این دو جزء در کنار هم قرار گرفته و با هم ترکیب شده و یک مفصل مصنوعی کامل را تشکیل می دهند. هر یک از این پیاده سازی ها ممکن است اجزای دیگری داشته باشند.

قسمت لگنی مفصل مصنوعی

قسمت لگن مفصل ران مصنوعی. جزء استابولوم یک صفحه پلاستیکی ساخته شده از پلی اتیلن است. پلی اتیلن یک پلاستیک معمولی نیست. این ماده بسیار سخت و مقاوم است به همین دلیل از آن برای ساخت جلیقه های ضد گلوله استفاده می شود.

پلی اتیلن مورد استفاده در تعویض مفصل ران در برابر سایش بسیار مقاوم است، زیرا باید سال ها یک توپ فلزی یا یک توپ در آن قرار گیرد و توپ بتواند با کمی دردسر حرکت کند. بنابراین باید در برابر سایش بسیار مقاوم باشد.

روش چسباندن پلی اتیلن به لگن

این لیوان پلاستیکی باید داخل حفره استابولوم قرار داده شود و محکم شود. جراح دو گزینه برای اتصال این کاسه پلی اتیلن به حفره استابولوم دارد.

یا با چسب مخصوصی به نام سیمان استخوانی در حفره استابولوم یا فنجان متصل و محکم می شود.

یا ابتدا یک کاسه فلزی را داخل حفره استابولوم قرار دهید و سپس یک کاسه پلی اتیلن را داخل کاسه فلزی قرار دهید.

امروزه روش اتصال کاسه پلی اتیلن به سیمان به ندرت مورد استفاده قرار می گیرد و در اکثر موارد جراح ابتدا یک کاسه فلزی را در حفره استابولوم قرار می دهد و سپس کاسه پلی اتیلن را داخل آن قفل می کند. ممکن است از یک یا چند پیچ ​​برای اتصال فنجان فلزی به حفره استابولوم استفاده شود.

بنابراین، به طور خلاصه، قسمت لگنی مفصل ران مصنوعی (یک فنجان پلی اتیلن با سیمان) یا (یک فنجان پلی اتیلن با یک فنجان فلزی و احتمالاً تعدادی پیچ) است.

بخشی از مفصل مصنوعی استخوان ران

قسمت اصلی قسمت فمور یک توپ یا توپ مصنوعی است که در ناحیه سر استخوان ران قرار می گیرد. جراح باید به نحوی بتواند این توپ مصنوعی را روی اسکار قرار داده و بچسباند. برای اتصال این توپ مصنوعی به استخوان ران، دم یا ادامه یا نگه داشتن آن را با هم ساقه می نامند.

هنگامی که جراح سر آسیب دیده استخوان ران را برمی دارد، میله یا بازویی را وارد کانال مدولاری استخوان ران می کند، به طوری که استخوان ران به شفت فلزی متصل می شود و در نتیجه سر تشکیل می شود. لازم به توضیح است که فمور یک لوله توخالی است و لوله آن را لوله مدولاری می نامند.

در واحدهای تولیدی قدیمی سر و دسته یک تکه بودند اما امروزه دو قسمت مجزا هستند. در حین جراحی، پزشک اندازه مناسب بیمار را انتخاب کرده و آنها را کنار هم قرار می دهد.

اندازه های مختلف اجزا

اندازه استخوان ران و لگن در افراد مختلف متفاوت است. بنابراین قسمت های مختلف مفصل مصنوعی باید اندازه های متفاوتی برای بیمار داشته باشد. کاسه فلزی دارای حدود 20 اندازه مختلف و قطرهای مختلف است. لایه پلی اتیلن حدود 20 سایز مختلف دارد. سر و ساقه فلزی اندازه های متفاوتی دارند.

در حین عمل، بر اساس اندازه استخوان ران و ران بیمار، جراح اندازه مناسب هر جزء را انتخاب می کند و با آنها یک مفصل ران مصنوعی ایجاد می کند.

به این روش سیستم مدولار می گویند. یعنی ترکیب مصنوعی از اجزایی تشکیل شده است که می توانند مستقل از اندازه صحیح انتخاب شوند.

سطوح ساینده مفاصل ران مصنوعی

سطوح اتصالات مصنوعی که باید حرکت کنند و روی هم بلغزند باید بسیار صاف و صیقلی باشند. این پولیش نه تنها باعث ایجاد حرکت بهتر مفصل با اصطکاک کمتر، بلکه سایش کمتر بین سطوح نیز می شود.

حرکت مکرر سطوح مفصل ران مصنوعی در طول سال ها می تواند باعث جدا شدن ذرات بسیار ریز از آنها و ساییدگی تدریجی سطح آنها شود. هر چه سطوح مفصل مصنوعی صاف تر و صیقلی تر باشد، سایش و پارگی کمتر و طول عمر مفصل ران مصنوعی بیشتر می شود. بنابراین این سطوح باید در برابر سایش بسیار مقاوم باشند.

امروزه سطوح متحرک اتصالات مصنوعی از فلز، پلاستیک و سرامیک ساخته می شود.

سطوح فلزی که روی یکدیگر قرار می گیرند معمولاً بسیار سخت هستند و از آلیاژ کبالت-کروم ساخته شده اند.

سطوح سرامیکی نیز در برابر سایش بسیار مقاوم هستند و معمولاً از اکسید آلومینیوم ساخته می شوند.

سطوح پلاستیکی معمولاً از پلی اتیلن بسیار محکم و مقاوم در برابر سایش ساخته می شوند

به طور کلی، دو سطح روی هم حرکت می کنند، یکی از فلز و دیگری از پلی اتیلن. معمولاً توپ از فلز و کاسه از پلی اتیلن ساخته شده است. در سال های اخیر، سطوح دیگری که در برابر سایش مقاوم تر هستند، اغلب استفاده می شود.

حرکت سرامیک روی پلی اتیلن و سرامیک روی سرامیک باعث کاهش ساییدگی و افزایش طول عمر مفصل ران مصنوعی می شود. بنابراین می توانید توپ ها و کاسه های سرامیکی را انتخاب کنید یا از توپ های سرامیکی و کاسه های پلی اتیلن استفاده کنید.

البته هر کدام از این سطوح دارای مزایا و معایبی هستند. پزشک با توجه به شرایط بیمار بهترین گزینه را برای بیمار انتخاب می کند.

مواد مصنوعی مفصل ران

مواد به کار رفته در ساخت این مفاصل مصنوعی با بدن سازگار بوده و توسط بدن طرد نمی شوند.

این مواد در برابر سایش و خوردگی بسیار مقاوم هستند. آن‌ها به اندازه‌ای قوی هستند که وزن بدن را تحمل کنند و نشکنند، و آنقدر کشدار هستند که شکننده و شکننده نشوند.

بنابراین این مفاصل ران مصنوعی از مواد بسیار پیشرفته و با استانداردها و تکنولوژی بالا ساخته شده اند و همین عامل باعث قیمت نسبتا بالای آنها می شود.

هر قسمت از مفصل مصنوعی از مواد خاصی برای بهینه سازی عملکرد آن ساخته شده است. در زیر مواد تشکیل دهنده هر قسمت را توضیح خواهم داد.

ساقه یا پایه مفصل ران مصنوعی

ساقه بخشی از مفصل مصنوعی است که وارد کانال داخلی استخوان ران شده و ثابت می شود. این قسمت معمولاً از آلیاژهای تیتانیوم (معمولاً مخلوطی از تیتانیوم، آلومینیوم و وانادیم) ساخته می شود.

تیتانیوم با بدنه سازگار است و بدن آن را پس نمی زند. آلیاژ تیتانیوم بسیار قوی اما سبک است. تنه باید بتواند سالیان سال روی بدنه کار کند و از مواد بادوام ساخته شود.

همچنین ساقه باید تا حدی انعطاف پذیر باشد تا بتواند شکل خود را تغییر دهد و با تغییر شکل استخوان در برابر نیروهای وارد شده به آن، با استخوان منطبق شود. این مفصل استخوان و فلز را برای مدت طولانی در کنار هم نگه می دارد.

خمش و انعطاف آلیاژهای تیتانیوم بیشتر از سایر فلزات به استخوان شباهت دارد و این باعث می شود شفت و استخوان ران در برابر فشارهای راه رفتن انعطاف پذیر باشند و این خاصیت باعث افزایش طول عمر مفصل می شود.

انتهای مفصل ران مصنوعی

توپ یا قسمتی از سر معمولاً دو نوع مختلف دارد که جراح با توجه به شرایط بیمار یکی از آنها را انتخاب می کند.

مفصل مصنوعی لگن ساخته شده از آلیاژ کروم-کبالت

روکش های موقت از مواد سرامیکی (اکسید آلومینیوم یا اکسید زیرکونیوم) ساخته می شوند.

سطح توپ صاف و صیقلی است. این باعث می شود که حرکت در کاسه راحت تر شود.

کاسه فلزی مفصل ران مصنوعی

لیوان فلزی قرار داده شده در حفره استابولوم معمولا از آلیاژهای تیتانیوم (تیتانیوم و وانادیم) ساخته شده است. ذکر این نکته ضروری است که سر مصنوعی مستقیماً به این کاسه فلزی متصل نیست و باید یک لایه داخل این کاسه گذاشته شود و سر به این لایه متصل شود.

برخی از انواع کاسه های فلزی از فلز تانتالیوم ساخته می شوند.

لایه در تماس با سر مصنوعی

در واقع سایش و تماس سطح مفصل مصنوعی بین این لایه و سر مفصل مصنوعی است. این سازه ها معمولاً از پلی اتیلن ساخته می شوند، اما می توانند از سرامیک یا فلز نیز ساخته شوند.

پیچ ها

جراحان ممکن است از پیچ های فلزی برای اتصال سوکت فلزی به سوکت استفاده کنند. جنس این پیچ ها مانند جنس صفحه فلزی است و معمولاً از آلیاژ تیتانیوم ساخته می شود.

سیمان سویا

در برخی از مفاصل مصنوعی، جراح ساقه یا پایه فلزی را با چسب مخصوصی به نام سیمان استخوانی به کانال فمور متصل می کند.